Każdy z nas, na przestrzeni lat miał albo wyimaginowanego przyjaciela, albo snuł fantazje - niekoniecznie na temat wyimaginowanych postaci - czasem były to osoby całkiem realne, lecz pozostające poza naszym zasięgiem. Pamiętam, jak dawno temu, jeszcze w podstawówce, właściwie to było na feriach zimowych... zimowisko w bardzo urokliwej miejscowości niedaleko stolicy naszej. Do dziś na to wspomnienie się uśmiecham. A było tak: zajechaliśmy sobie maleńkim busikiem, pod dom, w którym zimowisko miało kwaterę... zakwaterowali nas... zaczęło się miło. Właściwie od pierwszego dnia ktoś wpadł mi w oko... nazwijmy go Arutha. Arutha był rok starszy ode mnie, wyższy, co w tym wieku niekoniecznie jest standardem (nie mówię, że wszyscy faceci starsi ode mnie są koniecznie ode mnie wyżsi teraz ;) )... brunet, z orzechowymi oczami... heh Jak się później okazało to właśnie mój typ ;), ale wróćmy do sedna... Nie należałam wtedy do zbyt zalotnych dziewcząt. Na dyskoteki chodziłam, tak sobie, bo inni szli, to ja też, nigdy właściwie dla samej przyjemności dyskotekowania się. A tam mnie wzięło, zimowsko trwało 2 tygodnie, było w sumie 8 dyskotek, a ja jak ta głupia na każdą się pchałam... na drugiej, czy trzeciej jakoś tak wyszło, że zamiast tańczyć zaczęliśmy grać w raz-dwa-trzy... Hm... taka gra dzieciaków - coś jak gra w butelkę, tylko w tym przypadku nie butelka wybiera, a sam/a delikwent/ka :) znaczy tak: jedna osoba jest wybierana losowaniem, ta osoba wybiera sobie parę - płci przeciwnej oczywiście :). Potem stają do siebie plecami, ale tak, żeby się nie dotykać, grupa liczy do trzech, wtedy oboje mają się odwrócić przez jedno ramię. Jeśli spojrzą na siebie na wprost - mają się pocałować, jeśli na skos, to nie - tak czy tak, post factum osoba która wybrała partnera/kę wraca do kręgu, a ta, co została wybiera i zabawa się kręci. Był tam sobie również chłopak (starszy od większości), nazwijmy go Thomas. Generalnie było tak, że właściwie wszystkie dziewczyny jego właśnie wybierały, bo szła fama, że umie całować "po dorosłemu", a dziewczynom w tym wieku to imponuje... no i okazja była... No i gra się kręciła... mnie jakoś nikt nie wybierał... jakoś tak wyszło, Arutha też wciąż stał w kręgu. Aż tu Thomas podchodzi do mnie i wybiera mnie. (TERAZ UWAGA - nie zrozumcie źle - też byłam zafascynowana nim - każda była, wszystkie też wiedziały, że jak chcą się całować z nim, to muszą się obrócić przez prawe ramię, bo on zawsze się przez lewe obraca...) Byłam w takim szoku, że nie bardzo pamiętam, jak to się stało, ale chwilę później już się z nim całowałam... eh, pierwszy prawdziwy pocałunek - tak to właśnie to przywołuje teraz uśmiech. Może nie był to najlepszy pocałunek, jaki przeżyłam, ale był PIERWSZY! Jednak nie ten pocałunek wspominam w kontekście tamtych ferii... Potem była moja kolej, ja miałam wybrać i to było straszne (nie mogłam wybrać tej samej osoby), grupa liczyła, ile czasu mi zajmie wybór partnera (tyle potem czasu trzeba się było całować - o ile do tego doszło), a ja jak ta ciućma łaziłam wkoło... w końcu stanęłam przed Aruthą, tak jego wybrałam, z duszą na ramieniu, ale wybrałam. Chyba był w lekkim szoku, nie wiem, ja byłam. I to zdziwienie na jego twarzy, gdy spojrzeliśmy na siebie wprost (a ja w środku aż pisnęłam z radości), i wtedy... Mieliśmy chyba po 11 czy 12 lat, ale tego pocałunku nie sposób zapomnieć - taki delikatny, nieśmiały (nie to, żebym ja byłą jakoś specjalnie doświadczona ;) )... Pomijam to, że parę dni później były tzw śluby kolonijne i wtedy właśnie - chyba po raz pierwszy wzięłam taki ślub... właśnie z Aruthą... Po powrocie do domu długo jeszcze korespondowaliśmy, czasem nawet zastanawiam się jak mu się wiedzie... Jednak, jak większość takich znajomości i ta się urwała... nie pamiętam, czy po roku, czy po dwóch... nie jest to zresztą wcale istotne. A wracając do tematu, czasem, na granicy jawy i snu, tak na ułamek sekundy przed zaśnięciem, czuję ten delikatny dotyk warg... Z tym, że śnię już o zupełnie innym mężczyźnie, zdecydowanie bardziej realnym, a nie odległym wspomnieniu.
Tak właśnie nasza świadomość przypomina nam okruchy przeszłości, pokazując fragmenty w czasie snu, jednak nasze uczucia też walczą w nich o palmę pierwszeństwa i zmieniają dawne zdarzenia i wspomnienia w coś zupełnie innego - i tak, raz śniło mi się, że jem kolację ze wszystkimi chłopakami/mężczyznami, którzy kiedykolwiek mi się podobali z tych czy innym powodów... ufff to był duży stół ;) na szczęście kolacja przebiegła w przyjaznej atmosferze więc nie obudziłam się z krzykiem...--------------------------
Each of us, In the years that are passing had either an imaginary friend, or has some fantasies – not necessarily about some imaginary beings – sometimes it was absolutely real people, staying out of our reach. I can remember, long time ago, it was in primary school, during winter break… the winter cam actually in very pleasant city close to our capitol. Till this day, I smile, when I recall what happened there. And what happened… we arrived there with a small bus, right to the place, where the camp was having the quarters… we got to our rooms… it started nice. Well, since very first day, there was someone, who caught my eye, let’s call him Arutha. He was one year older and taller than I was, what at that age is not necessarily a standard (well I am not saying, that all man older than I am, are taller… even now ;) )… dark hair, with hazelnut eyes… heh As it turned out later on that is exactly my type by looks ;), but let us get back to the clue… I was not flirting kind of girl. Well I went for a disco, more for the company, than for disco itself. Bt out there, at this particular winter camp, I was really captivated. In total there was like 8 discos… and I wan just like the sheep, going there just because… Well on second, or on third instead having regular disco, we started the one-two-three game… Hmm such a game, something like playing the bottle, but in this game, it is not a bottle choosing the players ;), but players themselves… Well it’s like that: whoever there is in the circle, this one picks the other (boy picks a girl, and a girl picks a boy). Than they are standing back to back, and the circle counts one-two-three on three the couple turns their heads on side (any) and if they can look each other in the eyes, that they have to kiss. The kiss lasts the same time as the time of choosing, but the counting is done by the circle so it may not be equal. After that, the chosen one stays in and has to pick another. If the couple will not be able to look each other in the eyes, than the game switched to another choosing, as described above. Ok, so, there was the boy, let us call him Thomas. He was older than most of us, and most of the girls picked him, because the fame, that he kisses “as adult”, and the girls at that age are impressed by it…. and there was easy chance to try… well the game went on… I was standing in the circlet, Arutha was there… the game was on… (NOW PAY ATTENTION- please don’t understand me wrong – I was fascinated with him, as the others were, all of us knew, that if one wants to kiss him, than she must turn her head right, since he was turning left – always…). I was in quite a shock, when I fund myself chosen by Thomas, and few moments later we were kissing… hm… my first true kiss.. yes that is this one, what brings my smile. Well it was not the best kiss ever, but it was the first! But it is not the kiss I remember best… Than it was my turn, to choose, that was terrible (I could not pick the same person). the group counted, and I was just walking around… finally I found myself standing before Autha, yes I chosen him, with my soul on my shoulder, but I did. I think he was in a shock, I am not sure though, I was. And the surprise on his face, when we looked in each others eyes… (I was thrilled), and than… We were 11 or 12 years old, but this kiss cannot be forgotten, so delicate, so shy (well not that I was some experienced one ;) )… I will not devour on the camp’s “weddings” few days later – that was my first… with Arutha… After being back home, we exchanged the letters for some time, I still think how he fares…Well, as most of such friendships, this one also faded in time… I do not remember if it was a year, or two… it doesn’t matter. But coming back to the subject, sometimes on this small space between being awake and sleeping, for just a fraction of second before falling asleep, I can feel this gentle touch on my lips… However my dreams are occupied by a completely different man, much more real and not at all a distant memory.
That is how our subconciousness reminds us of bits and pieces of our past, showing us some dreams constructed on them, our real feelings and our life fights them, changing them into something different… As an example….. once I had a dream, in which I was having a dinner, with all the boys/men whom I ever was smitten to – for whatever reasons…It was a big table ;), luckily it passed on pleasantly and I haven‘t woke up screaming..;
